Ahh, El Salvador!

29-11
Deze dag voornamelijk gereist, van Copan in Honduras naar El Tunco aan de kust van El Salvador. De dag bracht twee verrassingen; we reden via Guatemala, omdat de wegen daar beter waren. Voor mij betekende dat dus voor de derde keer Guatemala in en uit, zo komt het paspoort wel vol. Voor El Salvador kreeg ik echter geen stempel. Het is me niet helemaal duidelijk maar zolang je over land El Salvador in en uit gaat wordt er niets geregistreerd.

30-11
El Tunco staat bekend om het surfen. In de ochtend dus een surfplank gehuurd. Na een aantal keren proberen lukte het aardig om staand te surfen. Ik was er echter al snel klaar mee, het gevoel van surfen is super gaaf maar 15 minuten tegen de golven in peddelen en na 10 seconden terug op het strand staan is voor mij de verkeerde verhouding. Doe mij maar snowboarden! Aan het einde van de middag met twee engelsen en twee locals de zonsondergang gekeken, dat blijft wel mooi aan de Pacific.

1-12
Surfen is letterlijk de enige bezigheid in El Tunco dus tijd om verder te gaan. Met drie chickenbussen via San Salvador ging ik naar Santa Ana. Na het vinden van een geweldig hostel, met zwembad, filmkamer, dakterras, twee keukens en onbeperkt locale koffie (topspul), de stad verkend. In het central park (zoals elk drop en stad hier heeft) waren ze bezig een grote kerstboom op te zetten. En dat terwijl Sinterklaas nog niet eens geweest is!;-) 's Avonds typisch El Savadoriaans streetfood geprobeerd: Torta, een soort Subway broodje met ham, gehakt, een hotdog, salade, avocado, tomaat, komkommer, jalapenos en een sausje, wat een geweldige uitvinding.

2-12
Vroeg in de ochtend vertrokken naar de zuidkant van Lago Coatepeque voor een hike op Volcan Santa Ana. De hike starte vanaf de top van een naastgelegen berg, Nacional Park Los Vulcanos, met Vulcan Santa Ana in het oosten, Vulcan Cerro Verde in het zuidwesten en Vulcan Izalco in het zuiden. De hike was onder begeleiding van een gids en twee agenten, eerst berg af en daarna de vulkaan omhoog. Na het betalen van een dollar aan een of andere dude voor het oversteken van zijn land kwamen we aan de top, met een geweldig uitzicht over Lago Coatepeque en het kratermeer in de vulkaan. Bij terugkomst in Santa Ana wederom Torta en genieten op het dakterras van het hostel.

3-12
Deze dag heb ik besteed in Santa Ana. Eerst op de markt bij een tailor voor de reparatie van een gescheurde broek. De oudere man en zijn kleinzoon probeerde steeds een gesprek aan te knopen, maar ik verstond er niets van en zij verstonden mij niet. Uiteindelijk was het voornamelijk veel lachen en repareerde ze de broek met fel roze draad, you like color? Gelukkig is het alleen te zien van de binnenkant haha. 's Avonds was er een voorstelling in het koloniale theater. Prachtig gebouw, maar de voorstelling was anders dan verwacht. Het zou iets met nationale muziek zijn maar het bleek een of andere ballet voorstelling. Gelukkig duurde het niet lang!

4-12
Na een rustig ochtendje in het zwembad samen met een Duitse de bus genomen naar de ruïnes in Tazumal. De ruïne was niet erg spectaculair maar de lunch was goed. Daarna door gereisd naar Tacuba, een klein lokaal dropje waar nauwelijks een toerist komt. Het enige hostel in het dorp, mama y papa was heel huiselijk. Hun zoon Manelo leidde ons rond. Ze hadden een klein dakterras waar ik de opmerking maakte dat het een mooi plekje was voor de zonsondergang. Manelo lachte en wees naar de top van een berg waar de zon recht boven stond. Hij zei op die top is mijn koffieplantage, kom mee. Met zijn auto reed hij ons over extreem offroad wegen naar de plantage, gelegen in het mooiste nacional park van El Salvador. Toen de weg ophield liepen we het laatste stuk door de plantage naar de top. Daar maakte hij de opmerking, this is the nice place for sunset. En wauw, wat had hij gelijk! Het beste uitzicht over het nacional park, de pacific en de binnenlanden.

5-12
Na het "voorproefje" van gisteravond stond vandaag een watervalhike op het programma. Na een rit van een uur door het nacional park in de achterbak van een pickuptruck gingen begon de hike. Het nacional park heet El Impossible, en de naam werd al snel duidelijk. Het is een geweldig mooi park dat heel erg onaangetast is. De twee gidsen leidde ons langs een steeds groter wordend riviertje naar beneden. Onderweg kwamen we 7 watervallen tegen die we naar beneden sprongen. Beginnend met 2 meter en oplopend tot 12 meter. De laatste waterval, van 60 meter klommen we aan de zijkant, over de steile rotsen naar beneden. Eens te meer werd duidelijk, dat veiligheidsvoorschriften hier niet bestaan. Ik hou wel van extremen, maar klimmend over de gladde rotsen zonder enige houvast.. Al met al de beste dag tot nu toe!


Vooraf was ik door alle nieuwsberichten niet erg zeker over de veiligheid in El Salvador. Veel reizigers slaan dit land dan ook over, of bezoeken alleen een van de toeristische kustplaatsen zoals El Tunco. Ik ben blij dat ik het daar niet bij gelaten heb. Dit pareltje van een land is niet alleen prachtig en onaangetast qua landschap, maar de mensen zijn enorm aardig en behulpzaam. Als je vraagt waar een bepaalde bus komt of een bepaald hostel is vertellen ze je niet waar je heen moet, ze lopen drie blokken met je mee en wijzen je de precieze plek. Natuurlijk is het land niet geheel veilig, sommige hikes zijn onder begeleiding van politie uit voorzorg, en met name San Salvador kent veel geweld door bendes, maar dit is niet gericht op tourisme, en beperkt tot bepaalde wijken, na zonsondergang. De mooie vergezichten die elke dag voorbij komen leveren een en de zelfde gedachte op; Ahh, El Salvador!