Zonsopgang boven Atitlan, jacuzzi en cuba libre!
Blijf op de hoogte en volg Jim
07 November 2015 | Guatemala, Lanquín
De avonduren in Santiago de Atitlan waren anders dan verwacht. Ik was de enige gast in mijn hotel, een ander hotel was gesloten en een derde (laatste) hotel bleek ook leeg. Ik was de enige westerling die er overnachtte. Na zonsondergang ben ik naar het centrale plein gegaan en heb wat straat voer gescoord. Aan de zijkant waren twee goals neergezet op een basketbal veld waar een voetbal wedstrijd gaande was. Daar zittend kregen steeds meer mensen in de gaten dat ik er was, steeds meer ogen richtten zich op mij. Waar veiligheid na zonsondergang niet altijd gegarandeerd is in Guatemala leek iedereen hier eerder verbijsterd.
3-11
In de ochtend de boot genomen naar San Pedro La Laguna, een andere plaats aan het meer. Een leuk hostel gevonden met goed eten aan de rand van het meer. Na het plaatsje verkent te hebben, de rest van de middag besteed aan een flesje rum, zwemmen en wat kletsen met andere reizigers. 's Avonds taco's gaan eten met Samuel, een Canadees. Of nouja, taco's zijn hier eigelijk kleine tortilla's. De porties zijn klein maar na 6 stuks voor $3 zat het buikje vol.
4-11
Om 3u ging de wekker voor een tour naar The Nose, een uitkijkpunt op een berg aan het meer die lijkt op een neus (tequilla geadviseerd). Een rit in een overvolle chickenbus, een oude Amerikaanse schoolbus vol lampjes in alle kleuren en een half uur lopen kwamen we aan de top om de zonsopgang te zien boven het meer. De gids was een geoloog die uitlegde hoe het meer is ontstaan en waarom er 8 vulkanen zijn in Guatemala die in een rechte lijn staan. De terugweg was een tour door koffieplantages met uitleg van twee lokale gidsen en het laatste stuk was achter op een pickuptruck.
In de middag samen met Samuel de boot genomen naar Panajachel. Onderweg kregen we de nodige uitleg over god van een Amerikaanse johova. Na twee uur wachten en een half flesje rum verder een shuttle naar Antigua genomen, die veel te laat aankwam.
5-11
In ale vroegte een shuttle gefixt naar Lanquin, een rit van 6 uur. De chauffeur racete er op los totdat een jeep een vrachtwagen inhaalde in de buitenbocht en we moesten uitwijken naar de berm. Wederom vol gas erop. Een uur later begaf de linker voorband het. Gelukkig had de chauffeur een krik, die waarschijnlijk gemaakt was voor een skelter. 5 andere shuttles en een ambulance stopte maar stuk voor stuk hadden ze dezelfde, te kleine krik. Met twaalf man tilde we de bus een stuk op om de band eraf te halen. Het reserve wiel was een kale, modderige band die een stuk groter was dan de originele. Hij zou rustig rijden en in een volgend dorpje een goed wiel halen. Twee uur volgas verder stopte we voor eten en vertrok de chauffeur naar een garage, waarna hij terug kwam met de dezelfde band. Ach we hoefde nog maar 3 uur te rijden.
Uiteindelijk kwamen we na 12u reizen aan in Lanquin.
6-11
Met een vrachtwagen werden we met een groep van 15 personen naar Semuc Champey gebracht voor een dag vol activiteiten. Met kaarsen zwemend door een grot, een ropeswing in een rivier, een sprong van een 10 meter hoge waterval en een 15 meter hoge brug, tubing met een biertje. Na de lunch een "hike" naar een uitzichtpunt over Semuc Champey, turquoisegekleurde baden waar knaakhelder water doorstroomt. Het paradijs! We deden een kleine tocht door de verschillende baden en kregen een pedicuur behandeling van de visjes.
Om 4 uur kwamen we terug bij de lodge, perfecte timing want de jacuzzi ging net open. Na een tijdje in de jacuzzi en het zwembad, genietend van het uitzicht over de vallei, was het tijd voor een douche. De douchecabine was aan een kant open waardoor ook daar het uitzicht niet verloren ging (net zoals op de wc's). De avond eindigde na de nodige cuba libres en gin terug in bed. Met uitzicht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley