Close call in San Salvador & vulcano boarding!

6-12
Gisteren na de hike de bus genomen naar Juayúa, aan de Ruta de las Flores. Deze plaats staat bekend om zijn foodfair in de weekenden. Ik verheugde me op Iguana, maar dat bleek inmiddels een bedreigde diersoort te zijn dus werd niet meer verkocht. Dan maar iets anders, west Afrikaans dwerg schaap. Hoe verzinnen ze het! Het was zeker een goede lunch, beste vlees dat ik de afgelopen maand gehad heb! Na de lunch verder gereisd naar Suchitoto. Hiervoor moest ik via San Salvador, waar ik een bus moest nemen tussen twee busstations. Ik vroeg de buschauffeur me te waarschuwen als we bij de juiste terminal waren maar daar bleek hij geen zin in te hebben. Bij de eindhalte, in een achterbuurt buiten de stad moest ik de bus uit. Een bezorgde vrouw sprak me meteen aan dat ik daar niet wilde zijn. Ze zij dat het een van de gevaarlijke buurten was, en wees naar de grafity tags van de bendes op elk huis. Ze leidde me zo snel mogelijk de wijk uit en wachtte samen met me op een bus. Ze zei de chauffeur nadrukkelijk me te waarschuwen bij het juiste busstation, en deze deed dat gelukkig. Ik ben er voor deze reis op voorbereid om een keer bestolen te worden, tot nu toe heb ik me overal veilig gevoeld en was er niets aan de hand, maar dit was wel even een broekpoep momentje. Gelukkig liep het goed af, en m'n broek was nog schoon;-) In Suchitoto was een festival gaande, livemuziek en allerlei optredens, genoeg vermaak voor de avond.

7-12
Na de ochtend rondgekeken te hebben in de straten van Suchitoto en opnieuw een geweldige panorama, dit keer over Suchitlán lake, de bus terug genomen naar San Salvador. Dat ging deze keer gelukkig beter en al snel vond ik de plek waar ik moest zijn. Ik boekte een busticket naar Nicaragua voor de volgende dag en verkende de buurt een beetje. Na een tijdje rond te lopen over een immens grote markt en de overvolle straten terug gegaan naar het hostel. Na zonsondergang is San Salvador niet the place to be, de security guard liet me na zonsondergang niet eens naar buiten voor avondeten om de hoek. Gelukkig had ik al een paar biertjes ingeslagen waarmee ik het dak op ben geklommen om wat muziek te luisteren.

8-12
Om 4u opgestaan voor een 14 uur durende busrit naar Managua in Nicaragua. Daar in het donker aangekomen en de rest van de avond in het hostel besteed.

9-12
In de ochtend wat rondgelopen door Managua. Het is een grote stad met weinig te zien en te doen. Bij een grote rotonde vlak bij het hostel was een van de afritten afgezet door politie. Toen ik de straat in keek stonden daar zo'n 40 mannen van de militaire politie op een rij, zwaar bewapend en met schild en helm. Op weg naar het busstation kwam ik achter waarom, er kwam een enorme protestgroep mijn kant op. Voor de zekerheid maar even een blok omgelopen. Daarna de bus genomen naar Leon. Dat was stukken beter, veel rustiger, veel meer te zien en gelukkig weer aardige mensen. 's Avonds de Nicaraguaanse rum geprobeerd. De security guard van het hostel was het er alleen niet mee eens en zei dat ik de fles weg moest stoppen. En dat in een "party hostel".

10-12
Na een heerlijk ontbijt was het tijd voor vulcano boarding! Met een groep van zo'n twintig man gingen we achter in een oude truck. Na een rit van een uur kwamen we aan de voet van vulkaan Cerro Negro. Dit is de vulkaan waar een aantal jaar geleden het snelheidsrecord met een fiets is neergezet (en waar het frame van de fiets door midden brak bij 170+ km/h). Terwijl de beste man in het ziekenhuis lag besloot zijn beste vriend het record te breken, zijn record bleef dus niet lang staan maar achja, hij heeft wel een mooi youtube filmpje. Na een hike van een uur kwamen we aan de top. Met iemand halverwege de berg om foto's te maken en iemand onderaan met een lasergun om de snelheid te meten gingen we naar beneden. Ik kon weinig zien door alle gravel die tegen m'n gezicht aan vloog maar wel super gaaf om te doen! Bij terugkomst in het hostel samen met een aantal anderen een shuttle genomen naar een gelijknamig hostel aan de kust voor de rest van de avond. De golven waren ongelofelijk sterk. Als Nederlander mag je jezelf denk ik wel een goede zwemmer noemen, maar hier was het echt vechten om terug op het strand te komen.

11-12
Na nog een ochtend in Leon afscheid genomen van een boel geweldige mensen, en een bus terug genomen naar Managua. Vanavond is het tijd om naar het vliegveld te gaan. Niet om naar huis te gaan maar om Elien op te halen!